Eşyalarını aldırmazlıkla topladı kadın. Önce bir kaç ipekli gecelik attı bavuluna , sonra askılarıyla üst üste yığılmasından kapağı kapanmayacak olan kıyafetleri. Acelesi vardı elbet. Taksi aşağıda yarım saatten fazla bekliyordu . Son ayinini gerçekleştirmekte olan bir tapınak kutsallığına bürünmüş ; gardrobun üzerinde ,içinde,kıyafetlerin dokusunda gezinen ojesi çıkmış elleri titremiyordu.
Hoş , son zamanlarda alabildiğine sakin davranıyordu. Eski coşkulu halinden eser neredeyse yoktu fakat gidişler bu kadar sıradan olmazdı kadınlara. En azından göz bebeğinde titreyerek düşmeye direnen su damlası, boğaza yerleşen küçük bir ayva parçası , birleşip bir daha açılmamak üzere mühürlenmeye and içmiş beyaz inciler istemsizce son görevlerini yerine getirirdi.
Son askıyı da diğerleriyle buluşturduğunda derin bir nefes çekti , gardrobun kapaklarını kapattı ve arkasını döndü. Bu kutsal ayinde yanlız değildi. Yatak odasının köşesinde duran şönil yeşil berjerde oturuyordu adam. Ellerini başının arasına almış,dirseklerini dizlerine dayamış,parmak uçları şakaklarında, mavi gözleri alabildiğine sakin izlemişti kadının gidişini.
Bir an için duraksadı kadın. Bavulunun kapağını kapatmak için usulca tekrar sırtını döndü. Adam ''yardım edeyim'' diyerek dokundu omzuna. Bir adım ileriye yürüdü kadın .Sırtı mil ötesinde dönük, adamın ürkek eli omzundan düşsün diye. Eli havada kaldı adamın. Kesik hareketlerle soğuk ellerini geri çekti.
''Kal'' dedi adam. Ve ekledi . ''Çünkü en güzel sen severmiş gibi yapıyorsun ''
'' Gitmem gerek '' dedi kadın. Ve ekledi
''Çünkü en güzel sen yüreğinde iki kadını saklıyorsun ''
..
Söz: Meral Okay (Nurlarda uyu güzel insan)
