İlişkiniz neden bitti diye on kişiye sorsak, mutlaka içinden dokuzu 'Çok değişti son zamanlarda ,ilk günlerdeki gibi değildi' der . Hakikaten de öyle, eğer bitmiş bir ilişkiniz varsa mutlaka hayatınızda bir şeyler olumsuz anlamda değiştikten sonra bitmiştir.Eğer karşınızdaki değişmediyse siz değişmişsinizdir. Ayrılıkların özünde değişim başkalaşım,yabancılaşma,hazımsızlık vardır. Saydığım bu dört kelimenin eş anlamı ,değişimdir ilişkilerde.
Mesela hazımsızlık.. Sorunlu bir evliliktesiniz ,bitiş anına kadar tüm sorunları hazmetmiş hatta belki de üstünü kapatırsınız ama herşey bittiğinde 'hazmedemedim' şeklinde ağzınızdan naçizane bir kelime çıkar. Aslında siz karşınızdakini 'o böyle değildi ,değişti' diye çekiştirirken aslında kendi değişiminizi ,hazımlıyken hazımsız olma yolunda süratle ilerlediğinizi farketmezsiniz. Ondandır ya evlilik insan doğasına aykırı diye çoğu insanın haykırışları. En azından ben kendimden biçtiğim paylarla 'evlilik neden insan doğasına aykırı' sorusuna bu şekilde bir cevap bulabildim.
Aslına bakarsanız ruh eşinizi bulmadan evliliği yürütmeniz çok zor. Gözyaşlarınız bile aynı değilse beklediğiniz ,umut ettiğiniz bir atmosfer oluşmuyor kendiliğinden. Ve biz evliliği okadar yüce bir yere koyuyoruz ki aslında biz kadınların kendiyle çeliştiği,cevap veremediğimiz soruların beynimizin ortasından su kaynağı gibi fışkırdığı nokta burası bana göre. En başta abartan bir toplumuz düğünler,şaşaalı gelinliklerimiz,aylar süren ev dekorasyonlarımız,uyum takıntımız,mükemmeliyetçi yönümüz pskikolojik anlamda evlilikten beklentilerimizi çoğaltıyor.
Bu beklentiler çoğaldıkça da karşımızdakini değiştirmeye başlıyoruz.Çünkü biz mükemmeliz ..Evimiz şahane,gelinliğimiz çok güzeldi,düğünde herşeyımız kusursuzdu,biz sacımızı supurge yapan emektar ama ayakları üzerinde durabılen şahsiyetlerdik..Mükemmellik denizinde can kurtaran sarısın,kırmızı mayolu cankurtaranlarız kimimize göre. O yüzden mükemmelleşmiş biz,karşımızdaki erkeği de mükemmelleştirmeliyiz. Oyle ki saçlarını uzatıp maşalamalı,tırnaklarını gokkusagına cevirmeli,rimellere boğup pespembe topuklu ayakkabılar giydirmeliyiz. İdam sandalyesine bağlanmış kendini kurtarmaya çalışan erkeğimiz nefretle bize bakarken biz ona nasıl adam olması gerektiğini ojeli parmaklarımızı sallaya sallaya öğretmeliyiz rujlu dudaklarımızdaki sahte gülümsemeyle.. İşte siz sevgilinizi,kocanızı,erkeğinizi kadınlaştırırken bir yandan da adam! olmasını öğütlüyorsunuz. Kusura bakmayın ama o adamın yerınde olsam içimdeki güçle yemyesıl hulk olur arkama bakmadan kacardım
Bir de madalyonun öbür yüzü var elbet . İdam sandaylesine saçları fönlü,makyajlı,topuklu ayakkabıları çok guzel gorunen bır kadını bağlar erkek. Sonra başlar herşeyını çıkarıp kenara koymaya.Makyajını sildirir,eteğini pantolonla değiştirir,ojelerini cıkarır tırnaklarını keser,ayakkabılarını babetlerle değiştirir.Bir müddet bekler sandalyede ruhu aç kalan kadının kaşlarının uzamasını,saclarının boyasının akmasını. Kadın yaşlanır bir anda kah mutsuzluktan,kah bakımsızlıktan. bu arada erkek kendi yarattıgı erkek kadına! tiksinerek bakar.Çünkü kendinden farkı kalmamıştır.Artık tırnakları kısa,pantolonu kot ,ayakkabıları düz, kadınlığı hiç, ruhu yanık , psikolojisi dibi tutmuş,aklı kendine acımadadır.
Bu sefer vazgecer erkek, eleştirmeye başlar . Bir zamanlar cazibenizden ölüp biten insan değiştirmeye çalışır sizi alabildiğince. Ve başarır da. Ama siz hala idam sandalyesinde ,parmagınızdaki yuzukle ölüm saatinizi beklemektesinizdir. Erkeğinizse elinde sigarası, sırtı sıze mil oteye donuk ''izin verdiğiniz işkencede '' neler yapabileceğini düşünmektedir
Birden aklına gelirsiniz adamın, döner elini koynunuza sokar, ordan aç kalan ruhunuzu çıkartıp masanın ustune koyar.Cunku o da mukemmelleşmelidir. Siz erkek olmuşsunuzdur ve sımdı kadın kalan ruhunuz değişmelidir. Elinden geleni ardına koymaz mukemmel erkek mukemmel sozlerıyle.
Onu da idam sandalyesinde bağlamaya kalkar fakat ruh çoktan valizini alıp cıkıp gıtmıstır ordan.Adı ustunde ruh ıste baglanmaz oyle dunyevı metaryallerle. Ruh gidince çoktan ölmüşsünüzdür zaten.Kalan cesedinizi parangalardan kurtarmaya cesaretiniz,kadınlıgınız kaldıysa sizde yemyeşil bır hulk olup kalkar gidersiniz.Sonra onca mükemmellik yolunu kat eden siz ıssız bır yerde oturur ruhunuzun geri gelmesini beklersiniz.
Çünkü siz, mükemmellik adına kandırılıp, bu yolda koşarken ruhunuzu beklemeyenlerdensiniz. Çünkü siz hiçbir zaman bir erkeğin saçlarını,rimellerini,hayallerini ,ayakkabılarını,rujunu elinden almadınız ..
