Hani diyorum ya çok enteresan bir hatunum diye. Mesela her sabah uyanışım farklıdır benim. Bazen kafamda bangır bangır çalan '' bom bom poow '' la uyanırım bazen yataktan düşecek gibi bazen tek kelimelik bir cümleyle (bkn. okkalı sözler hayat mecmuası ) . Normal insanlar gibi uyanamam nedense. Uyanınca kahvaltı yapamam ,kahvaltıyı sevmem .Sürüyle orjinallik yaratırım. Bu sabah iki kelimeyle uyandım mesela. Bağlanmak üzerine..
Büyük ihtimalle rüyalarımın etkisi var. Şu sıralar bi garipleşti çünkü rüyalarım. Korkmaya başladım ciddi ciddi kendimden. Rüyamda mutluyum .Rüyanın sonunda kaybediyorum onu kalabalıklar içinde aramak için efor sarfediyorum ınanılmaz bır yorgunlukla başlıyorum güne. Tüm enerjim çalınmış olarak. Bunu çok sık yaşamaya başladım. Haliyle bazı şeyleri sorgulamaya başladım içimde.
Bilinçaltımda ne var? Neden bu kayboluş acı verıyor vs sorgulamaya başladım .Bir takım cevaplar buldum kendımce ve yazmaya karar verdim. Çünkü hayattan yediğim kazıkları yada aldığım dersleri ''evet bu budur '' seklinde genellemeyi seviyorum. Yazıya dökmekse ayrı bir haz benim için. Dediğim gibi hangi manyak hayattan yediği kazığı yazarken haz duyabılır kı?
Ne gibi cevaplar buldum. Ben bağlanmaktan korkmayanlardanım oldu ilk cevabım. (kendıme ne sordum onu bıle hatırlamıyorum )Cesurluk madalyalarım omzumda kendime kocaman bi alkış yapıp ,gülümsememi anında kesip nah çektim aynada kendime. Çünkü evet ,cesurdum ,güzeldi ama neden ruyamda onu kaybettiğimde acı çekip tüm enerjim bitmiş kalkıyordum. Ve neden sık sık bu rüyayı görüyordum. Sabahları türlü şebekliklerle beni uyandıran beynim rüyalarla ne mesaj veriyordu bana. Derken baya bir psikolojiye daldım. Baktım sonu yok elde tatminkar cevaplar da yok deliriyorum sanırım diye evhamlandım.
Sonrasında buldugum cevaplardan ürktüm. Çok bağlandığınızda karşınızdakinin ayağına dolanıyor izlenimi veriyorsunuz. Bağlanmadığınızda ise şımarık ,umursamaz,cool kadın oluveriyorsunuz. Bu ikisi de istenmeyen birşey sonuçta. Bağlanma sorununuz olduğunda daha da vahim durum. Acı çekmeme uğruna ''ben korkağın tekiyim '' diyerek karşınızdakini telkin ediyorsunuz. Kendinizi aciz konuma sokarak. Başkasına olan ihtiyacınıza ket vurup cool görünmeye çalışıp daha da batırıyorsunuz.
Ve ne hikmetse bağlanan yada bağlanılan kişi eninde sonunda acı çekiyor.Hani hayat karşına geçip '' napıcaz be Kamil ?'' diyor sırıtarak. Hani '' bu işlerin ortası yok be gülüm ''der gibi. Alabildiğine kıro alabildiğine kıllı :)
Neyse azizim kendime bakıyorum mesela hiçbir zaman bağlanmaktan korkmamışım. Hatta bağlanmak mihenk taşım olmuş ama bağlıyken de rahat durmuyorum. Acı çekiyorum arkadaş rüyamda bu nasıl iş ?!?
Derken (dur bitmedi :) http://dusmezarligi.blogspot.com/2013/09/hayata-dair-dersler-7-baglanmak.html blogger arkadaş yazmış döktürmüş. Postu girmeden önce okudum. Mesela şunu yazmış benim bulamadığım cevap ta kendisi
'' Birisine güvenebilirseniz eğer onun canınızı yakmayacağınıza inanırsanız ona bağlanabilirdiniz ''
Türkçe meali : Eğer canınız yanıyorsa birine bağlıyken haydi haydi canınız yanabilir. Hayır tabiki oyle demiyor ama benim için tercumesı bu :) Şarkıyı girelim bohemde sanmasın millet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yazar çizerli yanar dönerli olsun mumkunse :)