3 Haziran 2011 Cuma

Ruh,Farkindalik hali ve Yollar



                  







Buaralar fazla ruh kelimesinden bahsediyorum biliyorum ama bu farkindalik oyle bir sey ki, insan bu noktaya gelince istese de bu kelimeyi kullanmaktan vazgecemiyor.  Bazen kendimizi cok kaptiriyoruz gunluk hayatin rutinlerine. Belki hakliyiz cunku belli gorevlerimiz var.Ev islerine,is hayatina,cocuklara ,anne babaya ,Tanriya, evcil hayvaniniza,kocaniza,sevgilinize borclanmak durumundayiz. Biraz fazla duyarli bir insansaniz (ki bencillikle duyarli insan olmak arasinda cok ince bir sinir vardir) daha iyisi daha guzeli icin cabalarsiniz .


Borclarinizi odemek icin verdiginiz cabanin adi hayattir aslinda..Hayattir fakat bazen yalan gibi gelir hersey ..Gozlerinizi kapattiginizda salt bir mavilik,beyninize baktiginizda bir dinginlik gormemeye baslarsiniz.Surekli kafatasinizin icinde donup duran ,susmak bilmeyen kelimeler artmistir son gunlerde.

Gun gelir ki bu kosusturmaca icinden hizla uzaklara kacip , yolun tam ortasinda durup geriye bakmak istersiniz..Fakat bu hengameden kacarken yaniniza almadiginiz birseyler oldugu hissine kapildiginizda aslinda sizi daha da farkindaliga surukleyen seyin kusbakisi halini gorursunuz.

Ruhunuz mukemmellige,adanmisliga cikan virajli yolun en basinda belli belirsiz yorgun ,ifadesiz durmaktadir.Ve bu yol oyle bir yoldur ki mekandan soyut ,yillardan doseli ;ustunden gectiginiz ama asla asina olmadiginiz/hatirlamadiginiz incecik ip gibi bir cizgidir.

Bu farkindalik da yetmez insana ..Geride kalan ruhunuza hayretle bakarken,basardiklariniza sasisir fakat asil o incecik ip gibi yoldan nasil gectiginiz farkindaligini zamansizlik boyutunda yasarsiniz.

 Aslinda bazen keskin taslardan ciplak ayakla gecmissinizdir fakat uzaktan nedense ip gibi gorunur o engebeli yollar.. Ruhunuzun yolun basinda kaldigi, bedeninizde olmadigi icin hislerinizin sizi aldattigini dusunseniz de aslinda sizin tas dediginiz yollar iptir..

Sadece sizin onu geride biraktiginizi, bekleyip geri almanizi size telepatik bir dille size soyleyen ruhunuzun somut halidir o taslar. Ve siz benliginize ,ruhunuzu geride birakmanin bedelini her nekadar bir sonraki yolda gececegini bilseniz de kanayan ayaklarla odersiniz.

Bu yuzden ayaklariniz her kanadiginda durup sakinlesin..Hayatiniz ne kadar kosturmacali da olsa,yuksekce bir yere cikip gozlerinizi kapatin o maviligi gorene kadar yolun basindaki ruhunuzu bekleyin.

Asil farkindaligi ruhunuz geri geldiginde yasayacaksiniz ki onun da ismi ' arinmak' olacak..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yazar çizerli yanar dönerli olsun mumkunse :)